a. and sb. Obs. Forms: (see EVEN a. and OLD). [OE. efeneald: see EVEN- and OLD.] A. adj. Of the same age; co-eval. B. sb. One who is of the same age.

1

a. 1000.  Widsith, 40 (Gr.). Nænig efen-eald him eorlscipe maran on-orette.

2

c. 1000.  Ælfric, Hom., II. 134 (Bosw.). Pleʓende mid his efen-ealdum.

3

c. 1200.  Ormin, 18605. Swa wass Crist … all wiþþ hiss Faderr efenald.

4

1382.  Wyclif, Dan. i. 10. He shal see ȝour cheeris lener byfore other ȝunge men, ȝour eueneldis.

5

c. 1440.  Promp. Parv., 143. Eveneholde, or euenelde, coevus.

6

1483.  Vulgaria abs Terentio, 14 b. Lyke as I se my son do for his frende & euenȝelde.

7