Obs. Forms: 1 witeʓung, witʓiung, witʓeong, 2 witeȝung, 3 witieng, Orm. witeȝhunnge. [OE. wíteʓung (= OHG. wîzagunga, MHG. wîssagunge), f. wíteʓian WITIE v.1 + -ung, -ING1.] Prophecy. Also attrib.

1

c. 950.  Lindisf. Gosp., Matt. xiii. 14. Witʓiung essaies.

2

c. 1000.  Ælfric, Saints’ Lives, xxiv. 115. Hit is awriten be me on witeʓung, bocum [etc.].

3

c. 1200.  Trin. Coll. Hom., 127. Þis childes witiȝe gost lihte þe moder gost of witienge.

4

c. 1200.  Ormin, 15174. All þatt witeȝhunnge wass þurrh himm onn erþe cwiddedd. Ibid., 15188. All þatt witeȝhunngeboc þatt witess haffdenn cwiddedd.

5