v. Obs. rare. [UN-2 6 a, 7 + strenge STRENGH v.] a. trans. To unstrengthen.
b. intr. To lose strength.
a. 1225. Leg. Kath., 1269. Is nu se storliche unstrenget ower strengðe … Swa þet [etc.]?
a. 1225. Juliana, 44. Heo unstrengeð þerwið ant we strengeð on ham.
