Obs. Forms: α. 1–2 unnyt, 2–3 unnut. β. 1–4 unnet. γ. 3 unnitt. [OE. unnyt (f. un- UN-1 7 + nyt NUT a.), = OFris. un-, onnet, WFris. on-, ûnnut, ûnnutte, NFris. unnatt, MDu. onnutte, onnut (Du. onnut), MLG. unnutte, LG. unnüt, OHG. unnuzzi, -nuzze (MHG. unnütze, -nutze, G. -nütz), Goth. unnuts.] Useless, worthless, unprofitable, vain.
α. Beowulf, 413. Secgað sæliðend, þæt þes sele stande … idel & unnyt.
c. 1000. Ags. Gosp., xxv. 30. Wurpað þone unnyttan þeowan on þa uttran þystru.
c. 1200. Trin. Coll. Hom., 129. Al þat folc þat þurh unnutte speche … turneð fro gode.
c. 1250. Prayer Our Lady, 3, in O. E. Misc., 192. Vnnut lif to longe ich lede.
β. a. 1000. Boeth. Metr., X. 17. Is ðæt unnet ʓelp.
a. 1200. Moral Ode, 5. Vnnet lif ich habbe iled.
a. 1225. Ancr. R., 82. Idel is & unnet al þet god ne cumeð of.
c. 1330. Arth & Merl., 1254 (Kölbing). Þis men hadde wonder gret, Him to sle, it were vnnet.
γ. c. 1200. Ormin, 4921. Icc amm an allforrwurrþenn þeoww & all unnitt & idel. Ibid., 15127. Acc þatt wass all … Unnitt & idell dede.
