adv. [Cf. next, and unimeað s.v. UN-1 3.] Immoderately, extremely.
a. 1225. Ancr. R., 50. Vor alein kunde hit is, & unmeð swuc [v.r. sullich, selli] wunder, þet te deade totie.
a. 1225. Juliana, 4. Maximian þe modi keiser … wið unmeð muchel hird & unduhti duheðe.
