a. Obs. rare. Forms: 1 þolebyrde, (þoli-, þolo-), 3 þoleburde. [Late OE. þolebyrde, f. stem of THOLE vb. + byrd bearing.] Bearing patiently; forbearing, submissive. Hence † Tholeburdness Obs. rare, patience, submission.
a. 1050. Liber Scintill., i. 3. To þolibyrdnysse þrowunga strange, ad tolerantiam passionum fortes. Ibid., ii. 13. Þolobyrde mann, patiens homo. Ibid. Wer soðlice þolebyrde, uir enim patiens.
c. 1200. Trin. Coll. Hom., 79. [To] ben swo þoleburde to-ȝenes his wissinge to forleten þat he forbet, and don þat he bit. Ibid. Tanta est uirtus paciencie..., swo holie mihte is þoleburdnesse.
a. 1250. Orison, 51, in O. E. Misc., 140. Ihesuc ich þe grete For þe muchel þoleburne [? -burnesse] Þat þu schawedest mon-kunne, þo þu þoledest deþ.