a. Obs. rare. Forms: 1 þolebyrde, (þoli-, þolo-), 3 þoleburde. [Late OE. þolebyrde, f. stem of THOLE vb. + byrd bearing.] Bearing patiently; forbearing, submissive. Hence † Tholeburdness Obs. rare, patience, submission.

1

a. 1050.  Liber Scintill., i. 3. To þolibyrdnysse þrowunga strange, ad tolerantiam passionum fortes. Ibid., ii. 13. Þolobyrde mann, patiens homo. Ibid. Wer soðlice þolebyrde, uir enim patiens.

2

c. 1200.  Trin. Coll. Hom., 79. [To] ben swo þoleburde to-ȝenes his wissinge to forleten þat he forbet, and don þat he bit. Ibid. Tanta est uirtus paciencie..., swo holie mihte is þoleburdnesse.

3

a. 1250.  Orison, 51, in O. E. Misc., 140. Ihesuc ich þe grete … For þe muchel þoleburne [? -burnesse] … Þat þu schawedest mon-kunne, þo þu þoledest deþ.

4