v. Obs. Forms: 1 ahrín-an, 2–3 arine(n. Pa. t. 1 ahran, 2–3 aran, 3 arinede. [OE. ahrínan, f. A- pref. 1 + hrínan to touch: see RINE. Rarer in OE. than æthrínan, ATRINE.] To touch.
c. 1000. Ags. Gosp., Luke xi. 46. Ȝe ne ahrinað ða séamas mid eowrum anum fingre. [Hatton G., æthrinað.]
c. 1220. Ureisun, in Cott. Hom., 197. Ne þole þu þene unwine þet he me arine.
c. 1220. St. Marhar., 20. Ant com þe culure ant aran hire.
a. 1230. Ancr. R., 408. Al þet he arinede þere-mide.
