Obs. [OE. forþgangan, f. FORTH adv. + gangan to go.] intr. To go forth.
a. 1000. Byrhtnoth, 2 (Gr.).
| Het þa hyssa hwæne hors forlætan, |
| feor afysan and forðgangan. |
a. 1300. Cursor M., 5997 (Gött.).
| Bot ȝeit þaim held pharao in thrang, |
| þe folk ne wild he late forth gang. |