vbl. sb. Obs. [see -ING1.]

1

  1.  The action of the vb. FORBYSEN; concr. an example, symbol, type.

2

a. 1300.  Cursor M., 2682 (Cott.).

        For-qui þe werk of circumcising
Bers in it-self gret for-bise[n]yng.
    Ibid., 15327 (Gött.).
For a forbiseneng nu ȝur fete
ȝus haue I washen all.

3

c. 1425.  Wyntoun, Cron., VIII. xli. 68.

        Syndry can in þare Hartis schwne,
And cald it iwil forbysnyng.

4

  2.  A parable.

5

a. 1300.  Cursor M., 7916 (Cott.).

        Þan come þe prophet to þe king,
And said him suilk a forbisening.

6

a. 1300.  E. E. Psalter, lxxvii[i]. 2.

        I sal open mi mouth in for-biseninges;
Speke sal I fra bi-ginninge for-settynges.

7