vbl. sb. Obs. Forms: 1 amánsumung, 3 amanzinge, manzinge. [f. amánsumian AMANSE + -ING1.] Excommunication, anathema.
c. 1000. Ælfric, Josh. vii. 12. Besmiten mid þære amánsumunge.
1340. Ayenb., 189. Þanne ssel he keste his greate manzinge as þe heȝe bissop þe ilke amanzinge sel by ope alle þo volke þet ssole by a lelt half.