v. Obs. In 2 eisian. [OE. ęʓ(e)sian = OS. egisôn, OHG. ekisôn:—OTeut. *agisôjan, f. *agis- terror: see AWE sb.] trans. To frighten.

1

Beowulf, 6 (Gr.). Oft Scyld … eʓsode eorl[as].

2

c. 1175.  Lamb. Hom., 111. Swa mihtles … þet he his men eisian ne der.

3