Obs. Forms: 34 conferme-, confer-, confirma-, 4 confirmement(e. [ME., a. OF. confermement, -firme-, -ferma-, in med.L. confirmāment-um: see CONFIRM and -MENT.] Confirmation, e.g., of a charter, or as a religious rite.
1297. R. Glouc. (Rolls), 7169. He made ac confermement to Westmynstre of eche þynge, Þat þoru hym hem yȝyue was, oþer þoru eny oþer kynge.
a. 1300. Cursor M., 19559 (Edinb.). O biscop þe confermement [Fairf. confer-, Gött. confirma-], O strenght it es þe sacrement.
c. 1315. Shoreham, 15. That me wasche men over the fant After confirmement.