Obs. rare. Also 3 cheole. [app. identical with OE. ceole wk. fem. ‘throat,’ corresp. to OLG. kela (MDu. kele, Du. keel), OHG. chela, (MHG. kele, Ger. kehle):—OTeut. *kelôn-.] Throat.

1

c. 1000.  Ags. Psalms cxiii[i]. 16. Ne cleopiʓaþ hi, ðeah ðe hi ceolan habban.

2

c. 1000.  Sax. Leechd., II. 48. Þy-læs seo ceole sie aswollen.

3

a. 1200.  Moral Ode, 362 (Egerton MS.). Ne scal þer beo fou ne grei … ne martres cheole [Trinity Coll. MS. methes-chele].

4

c. 1380.  Sir Ferumb., 3194. And herte him so þer on þe chel, þat he was neȝ y-slayn.

5