var. (perh. erron.) of EYRE, in phr. (wiþ) gret yre = OF. de grant erre with great speed.
13[?]. R. Gloucesters Chron. (Rolls), 1183. As þe ssipes wiþ gret eir [v.rr. heir, yre, Ire] come toward londe. Ibid., 3824. Wiþ hard dunt & gret eir [v.r. yre] to gadere sone hii come.