v. Obs. Forms: 1 ʓecnawan, 2 ʓecnowen, ikna(u)wen, 2–3 icnawe(n, 3 icnowe(n, 3–4 iknowe(n, 3–5 yknowe(n, 4 yknawe(n, yknaue(n, 5 iknow. Pa. t. 1 ʓecneow, 2–3 icnew, 2 ȝecnew, ȝicneow(e, 3–4 iknewe, ikneu. Pa. pple. 1 ʓecnawen, 2–3 icnawe(n, 2 ȝecnowe, 3 icnowe(n, iknowe, 4 yknawe, yknowe(n, ycnowen, 5 yknow. [OE. ʓecnáwan: see Y- 3 c and KNOW v.] To know (in various senses); to acknowledge.

1

971.  Blickl. Hom., 71. He wæs … of cilda muþe ʓecnawen & weorþad.

2

a. 1000, etc.  [see KNOW v. 1, 11, etc.].

3

c. 1175.  Lamb. Hom., 49. Betre hit is þet mon ne iknawe noht þe wei to godalmihtin þe he hine icnawe and seodðe hine for-hoȝie.

4

c. 1200.  Trin. Coll. Hom., 143. Ða biðohe heo on hire liflode and ȝe-cnew þat hie was lað gode.

5

c. 1205.  Lay., 24805. Ȝif þu wult icnawen Þat he is king ouer þe.

6

a. 1240.  Lofsong, in O. E. Hom., I. 205. Ich icnowe me gulti and creie þe leafdi merci.

7

1297.  R. Glouc. (Rolls), App. H. 122. Ich ne dar þat þe folc yhure þat ich yknowe þe.

8

c. 1320.  Cast. Love, 36. For him þat con not i-knowen Nouþer French ne Latyn.

9

c. 1330.  Arth. & Merl., 9049. Herui Riuel þis iknewe.

10

1340.  Ayenb., 104. He is þe eldeste and þe meste yknawe and þe meste beloued. Ibid., 201. Zuo þet he ne may y-knawe his sseppere.

11

1377.  Langl., P. Pl., B. XI. 225. In her lyknesse owre lorde ofte hath ben y-knowe.

12

1387.  Trevisa, Higden (Rolls), VII. 205. A lewed goost, þat kouþe not y-knowe þe cause … of verray martirdom.

13

c. 1394.  P. Pl. Crede, 252. We ben clerkes y-cnowen cunnynge in scole.

14

1422.  Yonge, trans. Secr. Secr., 123. Whath awaylyth Sotilte of vndyrstondynge and connynge, and how thay byth y-know.

15

c. 1430.  Syr Gener. (Roxb.), 6737. If ye can me tech Hou I may I-know him.

16

  b.  To make known; = KNOW v. 13.

17

a. 1400.  New Test. (Paues), Col. i. 27. To whom God wolde y-knowe þe richesse of þe blisse of þis sacrement.

18