pa. pple. Obs. Also 1 ʓefett, 24 ifet, 3 ifat, 34 yuet, 4 y-feet. [OE. ʓefett, pa. pple. of (ʓe)fetian: see Y- 4 and FET v.] Brought, carried, fetched; acquired.
c. 893. Ælfred, Oros., IV. vi. § 8. Amilcor, se wæs of Sicilium him to fultume ʓefett.
c. 1175. Lamb. Hom., 147. And wunie ine þet clenesse þet he haueð et his fulluhte ifet.
a. 1225. Leg. Kath., 1296. Fif siðe tene, icudde & icorene & of feorrene ifat.
1297. R. Glouc. (Rolls), 5721. Þe monekes out of abendone verst were þuder yuet.
c. 1330. R. Brunne, Chron. Wace (Rolls), 1624. Þe castel was mad & set, & þer godes þerto yfet.
a. 1400. Octouian, 237. Floraunce was dyder y-feet.
1555. Phaer, Æneid., I. (1558), C j b. Giftes with him he had to bring from Troy destroyed yfet.