v. Obs. Also 34 yvelle. [OE. ʓefyllan, -fiellan: see Y- 3 c and FELL v.] trans. To strike down, fell. Also Yfelled pa. pple.
c. 893. Ælfred, Oros., IV. vi. § 7. Þa hio [sc. seo nædre] ʓefylled wæs.
971. Blickl. Hom., 221. Ða wolde he Sanctus Martinus ðæt gyld abrecan & ʓefyllan.
c. 1205. Lay., 14838. We heom habbeoð iflemed & mid wepnen ifelled.
a. 1300. K. Horn, 58. Hy smyten vnder schelde Þat sume hit yfelde.
13[?]. K. Alis. 3363 (Laud MS.). Wiþ dynt of spere þou were yfeld.
a. 1400. Octouian, 1525. Syx baners were y-feld.