v. Obs. Forms: 1 ʓiʓeʓnian, 3 aȝeine, ȝene, 4 ȝeyne, ȝayne. [OE. (Northumb.) ʓiʓeʓnian, *onʓeʓnian, corresp. to OHG. gaganan, gagenan, ON. gegna (whence GAIN v.1), f. ʓeʓn-, onʓeʓn against (see AGAIN adv.).]

1

  1.  trans. To meet, encounter, oppose.

2

a. 1000.  Rit. Dunelm. (Surtees), 45/23. [Justitia] obviabit illi quasi mater honorificata, [soðfæstnis] ʓiʓeʓnað him svoelce moder arwyrðe.

3

c. 1205.  Lay., 17854. He … aȝeineden þere uerde þe icumen wes to ærde.

4

a. 1250.  Owl & Night., 845. Abid abid me shal þe ȝene [v.r. yene].

5

13[?].  Gaw. & Gr. Knt., 1724. Loude he was ȝayned, with ȝarande speche.

6

  2.  intr. To avail: = GAIN v.1 1.

7

c. 1325.  Minor Poems fr. Vernon MS., 661. For heer but ȝif we make vs euene, Þer may no miht ne ȝiftes ȝeyne.

8