a. Obs. In 4 wermethe. [OE. wyrmǽte, f. wyrm WORM sb. + ǽt- pret. stem of etan EAT v. Cf. MHG. wurmæẓe.] Worm-eaten.
c. 1000. Sax. Leechd., II. 126. Wiþ wyrmætum lice.
1340. Ayenb., 229. Ase þet frut ne is naȝt guod, þaȝ hit by wel uayr wiþ-oute, huanne hit is uorroted and wermethe.