Obs. Forms: 3 wn-, 4 wunne, wynne, 5 wyn. [Only in ME. alliterative verse; adj. use of WIN sb.2, derived from OE. poetical compounds such as wynbéam tree of joy, wynland pleasant land.] Delightful, pleasant; goodly, fine; good.

1

c. 1205.  Lay., 1385. Þer he mihte þurh-wunian mid his wnfolke [later text gode folke].

2

a. 1310.  Lenten ys come, 35. This wunne weole y wole forgon, Ant wyht in wode be fleme.

3

13[?].  Gaw. & Gr. Knt., 1032. Þere he draȝez hym on-dryȝe, & derely hym þonkkez, Of þe wynne worschip þat [MS. &] he hym wayued hade. Ibid., 2430. Þat wyl I welde wyth good wylle, not for þe wynne golde.

4

13[?].  E. E. Allit. P., A. 154. Euer me þoȝt I schulde not wonde For wo, þer welez so wynne wore.

5

c. 1400.  Destr. Troy, 4265. A faire temple … With wallis vp wroght, wyn to beholde.

6